Emily Dean 1948 yılında Amerikan Kütüphanesinde çalışmak üzere Türkiye’ye geldi. Dean, kendisini mesleğine adamış bir misyoner olarak Türkiye’de kütüphaneler ve kütüphaneciliğin durumu üzerinde incelemeler yaptı, sorunları belirledi ve bunların çözümüne yönelik köklü adımlar atılmasını sağladı. Bunlardan en önemlisi, Ford Vakfı’nın da desteği ile
Amerikan kütüphanecilik okullarından gelecek bir uzmanla bu ülkede üç yıllık bir kütüphanecilik okulu kurulmasının planlanmasıdır. Dean, dünyada gelişme gösteren kütüphane işlemlerinin Türkiye’de de kıpırdanma gösterdiğini belirledikten sonra konuya daha dikkatle eğildi. 4 Ağustos 1950’de yazdığı mektupta, üstü durumundaki Mr. Latimer’e şunları söylüyordu:
“Türkiye’deki kitap dermeleri konuya göre değil, öncelikle boylarına ve geliş tarihlerine göre sıralanmıştır. Ankara’daki kütüphaneler bir gelişme içinde olmakla birlikte temizliğe daha fazla önem verilmekte, çok az kitap iaresi yapılmaktadır. Bir kütüphane ideali kavramı olmadığından kitapların ödünç verilmesi üzerinde durulmamaktadır. Kütüphaneciler danışma hizmetini bilmedikleri için araştırmanın kütüphanecilerin çabası ile yapılması gibi bir düşünceye sahip değildirler.”
Emily Dean kütüphanelerde çalışan personeli Amerikan standartlarına göre kıyasladığında çok yetersiz bularak, önce yetkililer başta olmak üzere Türk kamuoyunun daha iyi kütüphane yöntemlerinin gerekliliğine inandırılmasının önemine değindi. Emily Dean, 25 Haziran 1951’de Türkiye’deki kütüphanecilik yöntemleri öğretimi üzerine hazırladığı özel raporunda Ankara Üniversitesi’ne yeni bir bölüm eklenmesini önerdi.
Ülkemizde çağdaş kütüphaneciliğin temellerinin atılmasında önemli bir isim olarak anılacak olan Emily Dean, 16 Ekim 1957’de ülkemizden ayrıldı.